Noord-Beveland

Noord-Beveland is een voormalig eiland en tevens een gemeente en streek in de provincie Zeeland. Het eiland is met drie dammen en een brug met het vasteland verbonden. De gemeente telt 7.309 inwoners en heeft een oppervlakte van 120,29 km². Ten noorden van Noord-Beveland ligt de Oosterschelde, ten zuiden ligt het Veerse Meer. Het eiland is geheel vlak en ligt één meter boven zeeniveau.

Noord-Beveland is een van de dunstbevolkte gebieden van Nederland. In 1995 ontstond de gemeente Noord-Beveland uit een fusie van de gemeenten Kortgene en Wissenkerke. De naam Beveland is een verbastering van Bavoland. Genoemd naar de missionaris Sint Bavo. Bij Colijnsplaat heeft zich een tempel bevonden die gewijd was aan Nehalennia; een Keltisch-Germaanse beschermgodin van vissers en zeelui. Rond deze tempel ontstond een handelsnederzetting die Ganuenta werd genoemd. 

Een stormvloed op 5 november 1530 (de Sint-Felixvloed) overspoelde heel Noord-Beveland, en de Allerheiligenvloed (1532) vaagde alle bebouwing weg. Alleen de kerktorens van Kortgene en Wissenkerke staken nog boven water uit. In 1598 werd Noord-Beveland weer gedeeltelijk ingepolderd. De dorpen Colijnsplaat en Kats werden aangelegd. In 1652 volgde Wissenkerke, in 1668 Geersdijk, en in 1684 werd de rest van Noord-Beveland ingepolderd.

Tijdens de Watersnood van 1953 werd een dijkdoorbraak bij Colijnsplaat op het nippertje voorkomen. Deze gebeurtenis staat bekend als het wonder van Colijnsplaat. Op andere plaatsen in Noord-Beveland, onder andere bij Kortgene, vonden wel dijkdoorbraken plaats. Daardoor overstroomden alsnog grote gedeelten van het eiland. Tot aan de bouw van de beide dammen in 1961 met Walcheren en Zuid-Beveland en de Zeelandbrug in 1965 leefden de bewoners van Noord-Beveland vrij geïsoleerd. Er waren alleen pontverbindingen naar Zierikzee, Goes en Veere. Mede door betere wegverbindingen met de rest van Zeeland nam de welvaart geleidelijk toe.